Het is drie jaar geleden dat Riverflash op bezoek was op het Huis te Lathum. Inmiddels is er een begin gemaakt met de aanleg van een prachtige tuin op het landgoed en het Huis zelf is verder opgeknapt en verfraaid. Tijd voor een update met de eigenaar Coen Nass.

Bij onze binnenkomst valt het meteen op wat een mooie plek het atelier is geworden. We zitten in een klassiek aandoend grote ruimte die in twee lagen is verdeeld. Veel hout en een prachtige lichtinval van- uit een grote raampartij aan de kopzijde en vanuit grote ramen aan de zijkanten. Een oude-rozebalustrade en een trappartij met een verdieping. We zien grote schilderijen van een uitzonderlijke kleurenpracht, een gezellige zithoek en een leeshoek met kunstboeken. Aan de andere kant komt er licht binnen vanuit een groot drieluik van glas in lood met een afbeelding van drie rennende paarden.

Coen, vertel ons, waar zijn we en waar gebruik je deze ruimte voor?
Dit Atelier is altijd mijn wensdroom geweest. Naast het Huis natuurlijk. Ik heb de zolder het afgelopen jaar van grote Veluxramen laten voorzien en binnen een ruimte geschapen waar ik kan schil- deren, schrijven en gelijkgestemde mensen kan ontvangen. In de benedenruimte van de schuur kan ik houtbewerken ten behoeve van de restauratie van het Huis en van grotere kunst- objecten. Op termijn wil ik weer met keramiek werken en gaan beeldhouwen.

En hoever staat het met de restauratie van het woonhuis?
De restauratie is achter de rug en geslaagd. Ik heb het gebouw in oude staat hersteld en intern de plannen kunnen uitvoeren die ik in samenspraak met de gemeente heb opgezet. Alleen de daadwerkelijke inrichting moet ik nog doen: andere meubels, gordijnen, schilderijen, een schouw: dat alles wil ik in de winter aanpakken. En inmiddels is er rond de schoorstenen aan de kopse kanten rond de schoorstenen ook een hardnekkig vochtprobleem aan het licht gekomen. Vorig jaar stond alles daarom opnieuw in de steigers om het lood te vervangen en toe te voegen, maar dat heeft maar deels geholpen.

Ik hoorde dat er ook weer een opvoering van de Jonkerschool bij je heeft plaatsgehad.
Ja dat klopt. De opvoering van de musical is inmiddels een traditie geworden. In juli ontruim ik de grote schuur beneden en komen de ouders van de achtstegroepers van de Jonkerschool alles inrichten voor een tweedelige uitvoering. Dat is geweldig leuk, de kinderen komen ook oefenen onder begeleiding van een bevlogen oud leerkracht. Het is voor hun een belangrijke gebeurtenis: voor het eerst treden zij naar buiten en het is tevens een afscheid in de vooravond van een nieuw begin in hun leven. Naast de musical stel ik de schuur ook wel eens ter beschikking voor bijzondere culturele gebeurtenissen als Klanken in Monumenten, het uitbrengen van het historische boekwerk De IJsseldorpen en binnenkort vanaf 25 september de expositie van werken van een bijzondere schilderes en glaskunstenares Sonja van Dokkum (red.: zie elders in dit blad).

Woon je hier alleen?
Ik woon hier alleen. Mijn vier kinderen wonen, werken en studeren elders. Gelukkig ziet het ernaar uit dat mijn oudste dochter met man en twee kinderen ook in Lathum komt wonen. Weliswaar niet op het landgoed, mijn plannen in die richting werden vijf jaar geleden door de gemeente afgewezen.

Ik las een tijd geleden dat er een aanvraag voor een Bed & Breakfast werd gepubliceerd. Hoe is het daar mee?
Helaas werd de aanvraag niet door de gemeente gehonoreerd: Een B&B in het buitengebied is niet toegestaan. Als het binnen de bebouwde kom was geweest, zou de B&B-accommodatie al lang in gebruik zijn. Er is veel behoefte aan aanvulling op de faciliteiten op de Rhederlaag en ook de gemeente vindt een B&B passend. In het toekomstige bestemmingsplan voor het buitengebied worden er wel mogelijkheden hiervoor ingebouwd. Helaas is mij is niet de gelegenheid geboden om in afwachting al te beginnen. Vooralsnog heb ik besloten dat dan maar af te wachten.

En heb je nog een Masterplan?
Haha, zo zou je mijn huidige plan wel kunnen noemen. Bij de gemeente ligt al geruime tijd het vervolg van mijn eerste stedenbouwkundige plan van vijf jaar geleden. In dat plan zaten ambities verwerkt op de vlakken wonen en culturele en recre- atieve activiteiten. Dat plan kon wat betreft de wooncomponent toen geen genade vinden in de ogen van het gemeentebestuur. Nu is een sober- der en minder ambitieus plan ingediend. Daarin stel ik voor het oude boerderijcomplex op het landgoed officieel een woonbestemming te geven en om een viertal vakantiewoningen te bouwen. Ook wil ik een schuur bouwen om mijn Landschuur te ontlasten.

En hoe staat de gemeente hier tegenover?
Dat is een ingewikkeld verhaal. In beginsel staat de gemeente al zes jaar positief tegenover een opwaardering van het landgoed. Kern van de zaak is nu dat voor een bestemmingsplanwijziging in deze de Provincie ook een grote rol speelt. Aan de Provincie is door ons inmiddels gevraagd zich uit te spreken over het project. Naar het schijnt worden er nu, anders dan vijf jaar geleden, voor plannen als deze aan de aanvrager mogelijk compensaties gevraagd ten behoeve van ontwikkeling van natuur. Als er grond bebouwd wordt ten behoeve van een gebouw moet binnen of buiten het landgoed de ‘schade aan de natuur’ worden gecompenseerd. Er moeten dan toevoegende en natuurversterkende maatregelen genomen worden. Natuurlijk heb ik al veel gedaan ter bevordering van de natuurwaarden maar wellicht is dit niet genoeg.
Binnenkort hoor ik hier meer over van de Provincie, vervolgens komt de Gemeente aan bod. Kortom het ei is nog niet gelegd…